Artrose. Ermee leren leven? Dacht het niet want er is wat aan te doen.

Artrose; ermee leren leven? Ik dacht het niet!

Vorig jaar zomer voelde ik het voor het eerst: wat pijnlijke ochtendstijfheid in mijn vingers. De eerste signalen van artrose. Ik lijk in veel opzichten op mijn moeder en oma. We werden alle drie al grijs toen we 20 waren. Zij kregen rond hun 50ste artrose in hun vingers en hadden 20 jaar later misvormde, pijnlijke vingers en handen. Ik speel piano en wil dit graag tot mijn laatste dag blijven doen. Geen artrose voor mij dus. 

Artrose moet je mee leren leven, zeggen huisartsen

Ik ben er niet mee bij mijn huisarts geweest. Ik denk dat ik weet wat ze zal zeggen: “er is weinig aan te doen, leer er maar mee leven.” Ik heb van veel vrouwen gehoord dat dit de boodschap is waarmee ze thuiskwamen.  Op sites als het reumafonds wordt over artrose gesproken als over “deze chronische ziekte”  en de behandeling bestaat uit medicijnen zoals pijnstillers en ontstekingsremmers die de artsen je moeten voorschrijven. Ook op de site van de Stichting Artrose Zorg waar ze wél spreken over genezing van artrose word je gelijk bestempeld als “patient” en blijkt de “genezing” een dure medische behandeling die overigens nog niet beschikbaar is. Ik werd er allemaal niet blij van.

Besluit gewoon om geen patient te worden

Op deze sites (en zo zijn er honderden) kun je goed zien hoe we in onze samenleving snel gebombardeerd worden tot “patienten die een ziekte hebben en dus zorg nodig hebben”. Alsof we kleine kinderen zijn. Afgelopen week las ik op de facebookgroep van de Energieke Vrouwen Academie een berichtje van Jannie die vertelde dat ze een andere huisarts wilde. Ze zat te wachten op de uitslag van het overleg tussen twee huisartsen of ze wel mocht overstappen. Deze huisartsen bepaalden dus bij welke huisarts zij “mocht” komen. Ik heb me daar boos over gemaakt. Laat je niet intimideren, door niemand maar vooral niet door mensen die denken te weten wat goed voor je is. Vooral als het om jouw lichaam gaat.

Voel je verantwoordelijk voor je eigen lichaam

Niemand is verantwoordelijk voor mijn lichaam. Dat ben ik alleen zelf. Ik heb de taak om hier zo goed mogelijk voor te zorgen en dat begint met mezelf goed te informeren. Gelukkig leven we in een tijd waarin je jezelf prima kunt blijven informeren. Ik ben me gaan verdiepen in artrose en wat ik zelf kon doen om ervoor te zorgen dat ik op mijn 85ste nog steeds een beetje fatsoenlijk mijn favoriete Debussy kan spelen. Toen werd ik blij van wat ik las en wil dit graag met je delen.

Wat is artrose?

Artrose is een aandoening aan gewrichten. Dit kunnen vingers maar ook knieën, ellebogen of heupen zijn. Het is een vorm van een ontsteking dat doorgaans eindigt in slijtage. Het is dus zaak om er vroeg bij te zijn voordat de slijtage optreedt. Dit gebeurt doorgaans pas na het 40ste levensjaar maar komt dan wel heel veel voor.  Vrouwen hebben tien keer zoveel kans op artrose dan mannen. Slijtage treedt op in het kraakbeen van de gewrichten waardoor het kraakbeen minder elastisch wordt. De botuitgroeisels samen met spieren en pezen vangen deze verminderde functie van het kraakbeen op. Dit is waardoor eerst stijfheid en later pijn ontstaat. Overbelasting van het gewricht (sporten) kan ook leiden tot (extra) slijtage.

Artrose zegt iets over je algehele gezondheid

Artrose lijkt een lokale aandoening maar het zegt iets over de gezondheid van je hele lichaam. Dit heeft te maken met die ontsteking waar het mee begint. Artrose is in feit een signaal dat het lichaam voedingsstoffen tekort komt. Het lichaam gebruikt namelijk de aanwezige voedingsstoffen voor je essentiële organen zoals je hart en lever. Net zoals in een panieksituatie je hart en spieren bloed krijgen om actie te kunnen nemen in plaats van je maag die “slechts”  hoeft te zorgen voor spijsvertering. Dat is even minder belangrijk. Je gewrichten staan “laag” op het prioriteitenlijstje van je lichaam, net als je huid en haren. Je kunt prima overleven met wat slijtage aan huid, haren en gewrichten. Dus krijgen zij minder voedingsstoffen. Artrose heeft dus alles te maken met hoe je je voedt. Zoals bijna alle chronische ziekten overigens. Het gaat er dus om, om te zorgen voor goede voeding en daardoor voldoende voedingsstoffen.

Actieplan artrose: voeding

Naarmate we ouder worden, worden we vatbaarder voor ontstekingen. Het is dus zaak om dit proces zo veel mogelijk te vertragen. Artrose heeft ook te maken met de balans tussen vrije radicalen en anti-oxidanten in je lichaam ofwel het oxidatieproces. Ook dit valt niet te voorkomen maar wel in balans te houden. Eten zoals onze voorouders dat deden voordat de landbouw en veeteelt werd uitgevonden is het beste dat je kunt doen om ontstekingen zoals artrose tegen te gaan. Hierbij zijn met name een goede balans tussen omega 6 (plantaardige vetten) en omega 3 vetzuren (vette vis) van belang. Niet teveel omega 6 maar wel volop omega 3 is het advies.  Dit was voor mij een reden om, na jarenlang vegetariër te zijn geweest, weer wat vette vis op te nemen in mijn menu. Zuivel, brood en teveel snelle koolhydraten kunnen ook oorzaken zijn van problemen met gewrichten, het is dus zaak om deze te verminderen.  Dit geldt ook voor rood vlees en niet-biologische eieren. Al deze richtlijnen en méér heb ik beschreven in mijn gratis E book Eet meer Energie.

Actieplan artrose: vitaminen en mineralen

We krijgen te weinig vitaminen en mineralen binnen. Ook met biologische oervoeding. Op den duur gebruikt je lichaam de voedingsstoffen die het krijgt voor essentiële organen en gaan je gewrichten en huid en haren tekorten krijgen. Continu aanvullen van voldoende vitamine en mineralen is dus heel belangrijk. Dit kan door middel van het gebruik van superfoods of door middel van het gebruiken van een goede orthomoleculaire multivitamine. Deze is niet goedkoop maar bij vitamines is goedkoop duurkoop, je koopt dan meer vulstoffen dan voedingsstoffen. Lees vooral de etiketten en verdiep je hier verder in als je hier meer over wilt weten. Daarnaast is dagelijkse aanvulling van vitamine C en vitamine D eveneens belangrijk.

Actieplan artrose: supplementen

Er zijn twee super supplementen waar ik uiteindelijk op uitkwam om die toe te voegen aan mijn dagelijkse menu: glucosamine (in combinatie met chondroitine) en natuurlijke astaxanthine. Glucosamine stimuleert de productie van de vloeistof tussen je gewrichten. Er is veel onderzoek naar gedaan en de resultaten zijn overtuigend. Het tweede supplement is natuurlijke astaxanthine; een stofje dat gemaakt wordt door een algje en dat niet alleen een super-antioxidant maar ook een ontstekingsremmer is.

Voor vegetariërs; overweeg je voeding aan te vullen met een visolie of krillolie supplement (EPA/DHA). Uit het alfalinoleenzuur in lijnzaad, walnoten, hennepzaad en donkergroene bladgroente kan je lichaam ook EPA en DHA maken, maar  naarmate je ouder wordt verloopt dit proces moeizamer.

De pijn en stijfheid in mijn vingers was na twee maanden verdwenen en sindsdien heb ik er geen last meer van gehad. O ja, ik ben wel fanatiek blijven bewegen want ook dat is belangrijk bij artrose; in mijn geval dus: veel piano spelen!

Wil je meer informatie?

Er is veel informatie te vinden over artrose. Ik heb veel gelezen van Dr. Gert Schuitemaker. Ik heb mijn informatie vorig jaar grotendeels uit zijn publicaties gehaald. Sinds vorige week heeft hij een nieuw boek gepubliceerd dat nog beter beschrijft wat je zelf kunt doen als je last hebt van je gewrichten: Gewrichten en Voeding. Ik kan het van harte aanbevelen als je meer wilt lezen hierover. Ook heeft hij een boek geschreven over Astaxanthine. Verder lees ik ook graag de artikelen en boeken van Dr. Christiane Northrup. Zij geeft aan dat artrose een emotionele tegenhanger heeft met  irritaties en frustraties. Dit herkende ik ook wel bij mezelf, die frustraties dan met name. Haar advies hierbij is om deze emoties ofwel energie (emoties zijn energie) een andere vorm te geven. Dit kan bv door middel van bewust ademhalen, dansen of zingen. Misschien een goede tip voor jou? 

Als je dit artikel waardevol vindt voor je gezondheid en vitaliteit help dan mee dit verder te verspreiden door het te delen met andere vrouwen.