Vitamine C; ons lichaam kan het niet meer zelf aanmaken
Alle zoogdieren kunnen zélf vitamine C aanmaken in hun lichaam als het nodig is, enkele apen, cavia’s, vleermuizen en de mens uitgezonderd. Dat is heel jammer want juist vitamine C is een stof die ons zou kunnen beschermen tegen de stressvolle wereld waarin we leven. Moeten we dit zien als een foutje in de evolutie van de mens? Of heeft de natuur gewoon nooit kunnen bedenken dat we onszelf als mensheid in zo’n stressvolle, dus ongezonde omgeving zouden laten leven? Ik ben geneigd dit laatste te denken.
Linus Pauling, de grondlegger van de orthomoleculaire wetenschap, had de volgende verklaring voor ons verlies van het vermogen om zelf vitamine C te kunnen aanmaken: onze voorouders leefden tienduizenden jaren lang in tropische gebieden waar ze met gemak door middel van onze voeding aan vitamine C konden komen. Groene planten en fruit leverden dit volop. Daarom was het voor onze overleving niet nodig om het in ons lichaam zelf aan te maken. Evolutionair gezien was het voordeliger om dit stofwisselingsmechanisme; het omzetten van glucose in vitamine C, te laten vervallen. Dus raakten we het kwijt. Net als onze neefjes: de gorilla’s. Die eten per dag nog steeds gemiddeld zo’n 4500 milligram vitamine C mede dankzij alle groene bladeren die ze eten. Wij eten een sinaasappel waar nog geen 50 milligram inzit. Iedere dag 90 sinaasappels eten dan maar?
Vitamine C; de ultieme anti-stress vitamine
Waarom is vitamine C zo belangrijk voor onze gezondheid? Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat als dieren worden opgejaagd of onder druk staan, bv omdat ze geen water of voedsel kunnen vinden, extra vitamine C gaan produceren. Het dier beschermt zichzelf als het ware tegen een overdosis stress. Deze vitamine vormt blijkbaar een onderdeel van het totale immuunsysteem van dieren dat dan extra ondersteuning nodig heeft. Wat ontzettend jammer toch dat we dit vermogen zijn kwijtgeraakt om zelf deze vitamine te produceren! Of voel jij je nooit eens opgejaagd of onder druk gezet? Ik wel.
Ziek zijn betekent stress voor ons lichaam. Uit onderzoek is dan ook gebleken dat als we ziek zijn en extra vitamine C innemen, we dan minder vitamine C uitplassen dan wanneer we gezond zijn. Blijkbaar gebruikt ons lichaam dan meer vitamine C omdat het het nodig heeft. Vitamine C is een in water oplosbare vitamine waarvan we uitplassen wat we niet nodig hebben. Wat we wél nodig hebben wordt opgenomen in ons lichaam.
Stress heeft heel veel gezichten
Bedenk dat stress veel gezichten heeft. Het is niet alleen een gevoel van opgejaagd zijn of onder druk staan. Je zorgen maken, gebrek aan slaap, ongezonde voeding, depressieve gevoelens, in een ongezonde relatie zitten, financiële problemen, huidproblemen, een ongezonde werkomgeving, nachtdiensten draaien, negatieve gedachten in je hoofd, roken, pijn hebben, chemotherapie, gebrek aan persoonlijke ontwikkeling, jetlags, een negatief zelfbeeld, medicijngebruik, een gebroken been, straling van je mobieltje; het zijn allemaal factoren die leiden tot stress in je lichaam. Tel het allemaal eens bij elkaar op, waar kom je dan op uit op een schaal van 0 tot 10? In onze samenleving is het bijna niet mogelijk om onze stress terug te brengen tot een heel laag niveau. Vandaar dat vitamine C zoveel voor ons kan betekenen.
Vitamine C beschermt ons tegen veel ziektes
Er zijn tientallen jaren heel veel wetenschappelijke onderzoeken gedaan rondom het gebruik van (hoge dosis) vitamine C. Er zijn meer dan 30 ziektes vastgesteld waarbij inname van vitamine C een (zeer) gunstige werking had. Ik noem hieronder enkele van de belangrijkste voor vrouwen maar het is zeker geen volledige lijst. Het is meer om je een indruk te geven.
Wil je meer lezen over de werking van vitamine C blader dan eens door het boek van Irwin Stone.
Hoeveel vitamine C is aan te raden?
Over het algemeen lees ik dat orthomoleculaire artsen aan volwassenen adviseren om dagelijks 1000 mg tot 3000 mg verspreid over de dag in te nemen. De eerste 1000 mg hiervan is het belangrijkste! Zit je in een stressvolle periode of heb je lichamelijke klachten neem dan 3000 mg tot 5000 mg per dag. Neem het verspreid over de dag in, 1000 mg per keer. Wat je lichaam niet nodig heeft zal het zelf uitplassen. Vitamine C zit nooit voldoende in een goede multivitamine omdat die pillen dan veel te groot zouden worden om door te slikken.
Bedenk dat de door onze overheid aanbevolen ADH, aanbevolen dagelijkse hoeveelheid, ooit als minimum is vastgesteld. Het is bedoeld om, even cru gesteld, doodgaan te voorkomen. Het is nooit bedoeld om een richtlijn te geven voor wat je nodig hebt voor een optimale gezondheid. Dit geldt ook voor laboratoriumuitslagen als je bloed is nagekeken op vitamine C. Deze waarden zijn vaak veel te laag vastgesteld.
Eerst gezonde voeding, dan pas suppletie
Mijn visie is: éérst gezonde voeding, dán superfoods, dán voedingssuppletie. Vitamines gebruiken zonder gezonde voeding te eten heeft geen zin. Vitamines hebben namelijk de bouwstoffen van voeding nodig om mee samen te werken in je lichaam.
Het goede nieuws is dat vitamine C niet duur is. Neem je het simpel als ascorbinezuur (lees de etiketten!) dan is het helemaal goedkoop. Heb je last van je maag dan kun je ook kiezen voor de ontzuurde vormen, deze worden ook wat beter opgenomen.
Vitamine C is ongevaarlijk. Er zijn wetenschappelijke studies (jawel: klinisch, langjarig, dubbelblind én placebo gecontroleerd) met mensen die drie jaar lang dagelijks tot 10.000 mg innamen. Er waren geen bijwerkingen.
Is het een ziekte of is het een gebrek aan een voedingsstof?
Eeuwenlang heeft de mensheid vreselijke ziektes gekend waar men geen oplossing voor had. Beriberi was zo’n gevreesde ziekte in Nederlands Indië. Rachitis bij kinderen en scheurbuik bij volwassenen waren in Europa oorzaak van vreselijk lijden en overlijden. In 1757 kwam de Britse marinearts James Lind erachter dat citroen- en sinaasappelsap een prima middel was om scheurbuik te voorkomen dat vaak voorkwam op de lange zeereizen die men toen maakte. In 1919 kwam men erachter dat olie van vissen hielp tegen rachitis. En in Nederlands Indië bleek het vliesje rond de rijstkorrel noodzakelijk te zijn om beriberi te voorkomen.
Het begrip vitamine werd pas in 1913 geïntroduceerd. Wat vroeger vreselijke ziektes waren; beriberi, rachitis, scheurbuik blijkt nu achteraf een gebrek aan een vitale bouwstof in het lichaam te zijn geweest; respectievelijk vitamine B1, vitamine D en vitamine C. Met welke ziektes kampen wij tegenwoordig waarvan in de toekomst zal blijken dat ze een gebrek aan een bepaalde voedingsstof waren doordat we als mensheid massaal zijn overgestapt op kunstmatig fabrieksvoedsel?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.